te laat voor school

 

 

“ik ben te laat, ik moet naar school.” zei ze. De paniek was in haar ogen te lezen. Ze wilde uit bed stappen, ze werd alleen tegen gehouden door een hoge rand aan haar bed. Dat weer hield haar niet. Ze pakte de rand beet  om te proberen of de hoge rand weg zou gaan. “Hallo ik moet naar school, kan iemand mij even helpen. Halloooooo”. Ze begreep er niets van. Waarom zat die rare hoge rand toch op haar bed. Er kwam een jonge vrouw aan, die haar vertelde dat ze haar kwam helpen. Ze moest alleen nog wat spullen bij elkaar pakken. Dat maakte haar niet zo veel uit als ze maar op tijd op school kwam. De jonge vrouw haalde de hoge rand weg. Ze deed gelijk haar benen uit bed. Ze kwam zitten. De jonge vrouw hielp haar met staan. “OOO die knieën ook altijd, wat doen die zeer he”. De jonge vrouw nam haar mee naar een wastafel met een raam voor haar. Ze begon zich zelf te wassen. Ze werd een beetje nerveus van een nieuwe vrouw die er bij was gekomen die zat zich blijkbaar aan de andere kant van de wastafel  te wassen. Die vrouw zat de gehele tijd naar haar te kijken. “kijk toch voor je joh, raar mens” zei ze tegen de vrouw. “ik moet opschieten ik moet naar school hoor.” De jonge vrouw kwam haar helpen: “mevrouw Muis wil u vandaag deze jurk aan?” . Dat vroeg ze zeker aan die vrouw bij de andere wastafel. Zij draag zulke jurken niet, die zijn voor oude vrouwen.  Die vrouw bleef naar haar kijken, nu werd ze toch wel boos op haar. “kijk niet zo, raar mens. Moet ik boos worden ofzo.” De jonge vrouw begon een beetje te lachen. Mevrouw Muis dat bent u zelf hoor.  Ze begreep er niets van. De jonge dame lag een handdoek over een  de andere dame heen. Ze moest er wel om lachen. Als ze dat maar niet bij mij doe straks dacht ze. De jonge vrouw ging verder met haar te helpen. “fijn dat je mij even help, ik wil niet te laat komen voor school.” “Gaat u maar even staan dan help ik u de onderkant met wassen en aankleden.” Ze ging staan. “O die knieën he.” Na het aankleden hielp de jonge vrouw haar naar school toe. Ze werd bij een tafel gezet met eten, dat was wel fijn, ze had ondertussen best wel honger gekregen van al die inspanning. Ze dacht, gelukkig op tijd school gaat zo beginnen.

Rapportage verpleging: Mevr was weer gedesorienteerd in tijd en plaats. Mevr herkende zich zelf niet meer in de spiegel. Pijn klachten aan de knie blijven aanhouden.